Κάντε κλικ σε κάθε εικόνα για να δείτε λεπτομέρειες του βιβλίου.
Ένας κόκκινος Αυγούλης στην Ανάσταση (Ιωάννα Σκαρλάτου)
Ήθελα να είμαι το πιο όμορφο κόκκινο και δυνατό αυγό!
Να βγω πρώτος στον διαγωνισμό στης Ανδρίτσαινας το πράσινο χωριό!
Έτρεξα, κουράστηκα, προσπάθησα πολύ, για να καταλάβω πως η αγάπη, η συγγνώμη κι η ταπείνωση της ψυχής σε βραβεύουν με τη λάμψη της Αναστάσιμης ζωής!
Φίλοι μου, δεν υπάρχει καλύτερο έπαθλο από αυτό. Σσσ… Θα σας πω το μυστικό!
Πιστέψτε με, ξεκινά ταξίδι συναρπαστικό με πρωταγωνιστές μία κουτσούνα και ένα κόκκινο αυγό!
Είστε έτοιμοι; Φύγαμε!
Αϊ-Γιώργης Σφουγγατάς : Λαμπρή στη Σαντορίνη! (Σταυρούλα Ζώρζου)
Στη μέση του Αιγαίου σε ένα νησί όμορφο σα ζωγραφιά, ο κάθε Άγιος έχει το ξωκλήσι του! Ταξιδεύουμε στη Σαντορίνη και γνωρίζουμε την ιστορία του Άι-Γιώργη του Σφουγγατά!
Το ομορφότερο Πάσχα του Αναστάση (π. Γεώργιος Χριστοδούλου)
Μέσα από αυτό το βιβλίο προσπαθούμε να περιγράψουμε όλη τη μυσταγωγική περίοδο από την αρχή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής μέχρι την Ανάσταση του Κυρίου μας, με λόγο απλό και κατανοητό για τα παιδιά μας.
Απώτερος σκοπός είναι να συνεργαστεί ο γονέας, ο κατηχητής, ο ιερέας ή όλοι μαζί με το παιδί, βοηθώντας το να κατανοήσει τη βαθιά σημασία της συγκεκριμένης περιόδου μέσα από τα έθιμα, τη νηστεία, τις Ιερές Ακολουθίες, τη Μεγάλη Εβδομάδα και την Ανάσταση.
Ευχόμαστε οι εκκλησίες μας να γεμίζουν κάθε χρόνο και με περισσότερα παιδιά, τα οποία θα βιώνουν ουσιαστικά τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή και την Ανάσταση.
Το Άγιο Πάσχα περιμένω μ’ ένα ποίημα κεντημένο! (Κατερίνα Νίκα – Μάνου)
Ανοίγει το Τριώδιο!
Η παρέα μας είναι έτοιμη να κεντήσει με τις πιο λαμπερές κλωστές ένα όμορφο χαλί που θα το ολοκληρώσει την Κυριακή του Πάσχα!
Ελάτε κι εσείς στην παρέα μας, παιδιά…
Για να κεντήσουμε το χαλί της Ανάστασης με χαριτωμένα ποιήματα, ένα για κάθε σημαντικό γεγονός της λειτουργικής ζωής!
Για να το στολίσουμε με κείμενα από το θησαυροφυλάκιο των Αγίων!
Για να το χρωματίσουμε με πρωτότυπες κατασκευές, δραστηριότητες και πολλές άλλες δημιουργίες!
Είστε όλοι έτοιμοι, παιδιά;
Κρατάτε στα χέρια σας τις πιο όμορφες και λαμπερές κλωστές;
Ξεκινάμε!
Η ομορφότερη μέρα του χρόνου (Μαρία Ξανθάκη)
-Η ομορφότερη μέρα του χρόνου είναι τα «γενέθλια»! δηλώνει ο Δημήτρης, έτοιμος να σβήσει τα κεράκια στην τούρτα του.
-Υπάρχει μέρα πιο σημαντική από τη γιορτή μου; αναρωτιέται ο Νίκος, φορτωμένος και πάλι με δώρα πολλά.
-Όλοι περιμένουν να ξημερώσουν Χριστούγεννα! επιμένει η Ελένη, θαυμάζοντας βιτρίνες και έλατα με αμέτρητα στολίδια…
Μέσα από την καθημερινότητα μερικών παιδιών τονίζεται η μοναδικότητα και η ασύγκριτη ωραιότητα της «ομορφότερης μέρας του χρόνου»: του Μεγάλου Σαββάτου!
Ο Άγιος της τελευταίας στιγμής (Σοφία Κατάρα – Ξυλογιαννοπούλου)
Μπορεί κανείς να μισεί ένα βρέφος; Μπορεί κανείς να αγαπά έναν εγκληματία; Αυτά και άλλα ερωτήματα ψάχνουν απάντηση σ’ αυτήν την ιστορία. Ελάτε να ακολουθήσουμε τον ήρωά μας στο πιο τρομερό κι επικίνδυνο ταξίδι, μέσα από το πιο βαθύ σκοτάδι, αλλά και με την πιο απρόσμενη κατάληξη… στο Φως!
Πασχαλινά Διηγήματα (Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης)
Μια κατάκτηση της ελληνικής λογοτεχνίας σε όγκο και ποιότητα αποτελεί η διηγηματογραφία του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, ο οποίος ηγήθηκε της μεγάλης Ηθογραφικής Σχολής, δίνοντας στα ελληνικά γράμματα νέο πνεύμα, νέα τεχνική, νέες μορφές ως προς την έμπνευση, τη σύνθεση και το περιεχόμενο. Αιχμή της γραφίδας του, ο ρεαλισμός και η ψυχογραφική δύναμη συνδυασμένη με λυρικές εξάρσεις. Η γλώσσα του συνίσταται σε μια ιδιόμορφη καθαρεύουσα -καμβάς κεντημένος με απαράμιλλους χρωματικούς συνδυασμούς- με πολλά στοιχεία δημοτικής – ταπεινά λουλουδάκια του αγρού που ξεπετιούνται εδώ κι εκεί. Κι αυτή η τόσο αρμονική συνύπαρξη θέλγει νου και ψυχή.
Ο Μιλτιάδης Μαλακάσης έδωσε την πραγματική εικόνα του λογοτέχνη και ανθρώπου ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ σ’ ένα και μόνο τετράστιχο:
“Ο κάθε στοχασμός σου
Ασμάτων άσμα.
Στον κόσμο τον δικό σου
Κόσμος το κάθε πλάσμα.”
Γράμμα στο Θεό : Τέσσερα πασχαλινά διηγήματα (Ντίνος Δημόπουλος)
Τέσσερις ιστορίες τρυφερότητας. Τέσσερις ιστορίες ανθρωπιάς, ιδωμένες με τα έκπληκτα μάτια ενός παιδιού. Οι γονείς να λείπουν χρόνια εργάτες στο Βέλγιο, το σχολείο του χωριού να ‘χει έναν μονάχα μαθητή, στη Σερβία οι βόμβες και οι ρουκέτες να πέφτουν και να σκοτώνουν γυναικόπαιδα κι άμαχους, κι εδώ ο σεισμός να σωριάζει τις κακοφτιαγμένες πολυκατοικίες και να εγκλωβίζει στα χαλάσματα αθώα παιδιά. Ένα βιβλίο όπου, μέσα από τα συγκλονιστικά δραματικά του επεισόδια, αναδύεται παρηγορητική η ευχή κι η ελπίδα πως τα παιδιά που παίρνουν στα χέρια τους τον καινούργιο αιώνα θα φτιάξουν έναν κόσμο καλύτερο απ’ αυτόν που τους παραδώσαμε εμείς οι μεγάλοι. Έναν κόσμο χωρίς 3 κατηγορίες πολιτών, την πρώτη, την δεύτερη και την τριτοκοσμική, αλλά με πολίτες που όλοι τους να μπορούν να χαίρονται τα αγαθά της ζωής: την τροφή, την υγεία, τη μόρφωση και την ευτυχία, την υλική και πνευματική.
Μεγάλη Σαρακοστή : Πορεία προς το Πάσχα (Alexander Schmemann)
Στην αρχαία Εκκλησία ο βασικός σκοπός της Σαρακοστής ήταν να προετοιμαστούν οι «Κατηχούμενοι» για το Βάπτισμα που εκείνο τον καιρό γινόταν στη διάρκεια της αναστάσιμης Θ. Λειτουργίας. Αλλά ακόμα και σήμερα που η Εκκλησία δε βαφτίζει πια σε μεγάλη ηλικία και ο θεσμός της κατήχησης δεν υπάρχει πια, το βασικό νόημα της Σαρακοστής παραμένει το ίδιο. Γιατί, αν και είμαστε βαφτισμένοι, εκείνο που συνεχώς χάνουμε και προδίνουμε είναι ακριβώς αυτό που λάβαμε στο Βάπτισμα. Έτσι το Πάσχα για μας είναι η επιστροφή στο Βάπτισμά μας και επομένως η Σαρακοστή η προετοιμασία μας γι’ αυτήν την επιστροφή η αργή αλλά επίμονη προσπάθεια να πραγματοποιήσουμε τελικά τη δική μας «διάβαση», το «Πάσχα» μας στη νέα εν Χριστώ ζωή…
Η Ανάσταση του Λαζάρου : το γεγονός και το νόημά του) – Γεωργίου Β. Μαυρομάτη
Πατερική ερμηνεία της Ευαγγελικής περικοπής της γιορτής • Ποιο είναι το βαθύτερο νόημα του γεγονότος της ανάστασης του Λαζάρου • Γιατί έγινε η ανάσταση του Λαζάρου • Η γιορτή της ανάστασης του Λαζάρου • Ερμηνεία της εικόνας της ανάστασης του Λαζάρου • Το Απολυτίκιο και το Κοντάκιο της Γιορτής της Ανάστασης του Λαζάρου • Σημειώσεις
Σταυρός και Ανάσταση
Περιεχόμενα: • Παπα-Φιλόθεου Φάρου, Η πορεία προς τη συνάντηση με τον αναστημένο Χριστό • Ο της ψυχής ραθυμία νυστάξας • Αγίου Μαξίμου Ομολογητή, θεωρία εις τον βαστάζοντα το κεράμιον του ύδατος • Πρωτοπρεσβύτερου Μιχαήλ Καρδαμάκη, Ο Σταυρός, η κρίση της κρίσεώς μας • Μυσταγωγών σου Κύριε • Παναγιώτη Νέλλα, Ο θάνατος του Θεού και η Ανάσταση του ανθρώπου • Ώσπερ πελεκάν • Κων. Γρηγοριάδη, Το σωτηριολογικό περιεχόμενο του ιερού κανόνα του Μ. Σαββάτου • Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου, Μυστική Ανάστασις του Χριστού • Χθές συνεθαπτόμην σοι Χριστέ • Πρωτοπρεσβύτερου Στέφανου Αβραμίδη, Η ορθόδοξη εικόνα της Αναστάσεως και το νοημά της • Θανάτου εορτάζομεν νέκρωσιν • Αγίου Επιφανίου Κωνσταντίας, Λόγος εις την Αγίαν του Χριστού Ανάστασιν
Πάσχα, το αιώνιο πέρασμα (π. Πλακίδας Deseille)
Οι Εκδόσεις «Έαρ» προσφέρουν στον λαό του Θεού τον τρίτο τόμο ομιλιών του μακαριστού πατρός Πλακίδα Deseille, μεταφρασμένο στην ελληνική, με κείμενα από τη χαρμόσυνη περίοδο του Πεντηκοσταρίου
Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι : Μηνύματα επί τη εορτή του Πάσχα (Αρχιμανδρίτου Γεωργίου Καθηγουμένου Ι. Μονής Οσίου Γρηγορίου)
Πριν και μετά το Πάσχα (π. Φιλόθεος Φάρος)
Η άμεση προσωπική συνάντηση κάθε ανθρώπου με τον αναστημένο Χριστό είναι βασική επιδίωξη της πνευματικής ζωής και ο άνθρωπος έχει πνευματική ζωή στο ποσοστό πού έχει συναντήσει τον αναστημένο Χριστό …
Επειδή λοιπόν η συνάντηση του ανθρώπου με τον αναστημένο Χριστό έχει τόση σημασία, η ‘Εκκλησία ανέπτυξε και προσφέρει έναν τρόπο, μια πορεία (τη λειτουργική) πού κάνει δυνατή αυτή τη συνάντηση για όποιον την ακολουθήσει …
Η λειτουργική ζωή της Εκκλησίας δεν είναι ούτε ευκαιρία για αποδραστικές μεταρσιώσεις, ούτε μία μαγική και άλογη διαδικασία, αλλά είναι ένας τρόπος με τον οποίο η Χάρη του Θεού, πού εκπηγάζει από το λυτρωτικό έργο του ‘Ιησού Χριστού, προσλαμβάνει και μεταμορφώνει, με τη συναίνεση του ανθρώπου, την ανθρώπινη κατάντια …
Ακολουθώντας ακριβώς τις λειτουργικές ευκαιρίες τις επιλεγμένες από την Εκκλησία μας “με σοφία πού προκαλεί ίλιγγο”, της περιόδου πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το Πάσχα, ο συγγραφέας αναζητεί, αναλύει και ερμηνεύει για τον καθένα μας, με το γνωστό διεισδυτικό πνεύμα και την απλή και προσιτή σε όλους γλώσσα του, τα μηνύματα της πνευματικής πανδαισίας των ημερών αυτών: Ένα θαυμάσιο βοήθημα για όσους επιθυμούν να συμμετάσχουν ενεργά σ’ αυτή την πανδαισία!
Πασχαλινά Διηγήματα (Ανθολογία)
Το θαυμάσιο αυτό βιβλίο των “Πασχαλινών Διηγημάτων” (Ανθολογία) διαβάζεται ευχάριστα από όλες τις ηλικίες, μικρούς και μεγάλους. Τα βιογραφικά σημειώματα των αναφερομένων συγγραφέων είναι παρμένα από το βιβλίο “Βιογραφίες Ελλήνων Συγγραφέων” των εκδόσεών μας. Τα διηγήματα του Αλ. Παπαδιαμάντη “Παιδική Πασχαλιά” και “Εξοχική Λαμπρή” έχουν αποδοθεί στη δημοτική και είναι παρμένα από βιβλία των εκδόσεών μας. Τα διηγήματα της Π. Δέλτα “Παρασκευή – Η Σταύρωση” και “Η Ανάσταση” είναι αποσπάσματα από το βιβλίο της “Η Ζωή του Χριστού” των εκδόσεών μας. Το χρονογράφημα του Ι. Κονδυλάκη “Ο Ιούδας” έχει παρθεί από τα “Άπαντα Κονδυλάκη” (τόμος Γ’) των εκδόσεων Π. Οικονόμου. Το πεζογράφημα του Κ. Κρυστάλλη “Πάσχα στον Πίνδο” έχει παρθεί από τα “Άπαντα Κρυστάλλη” εκδ. Παγκόσμια Λογοτεχνία. Τα υπόλοιπα διηγήματα, του Στρατή Μυριβήλη “Η κεροδοσιά της Λαμπρής”, του Κ. Θεοτόκη “Αμάρτησε;”, της Αιμιλίας Δάφνη “Μαριάμ”, του Χρ. Χρηστοβασίλη “Η Πασχαλιά της Λευτεριάς” και του Στάμου Μπράνια “Μετά την τρικυμία” έχουν παρθεί από το βιβλίο “Πασχαλινά Διηγήματα” της Οικογενειακής Λογοτεχνικής Βιβλιοθήκης (έκδ. του 1949).
Μέσα από αυτό το βιβλίο, τα σημερινά ελληνόπουλα θα αποκομίσουν την εικόνα του Πάσχα μέσα από τα ήθη και έθιμα παλαιότερων εποχών, δύσκολων, επικίνδυνων, αλλά συνάμα κατανυκτικών και βαθιά θρησκευτικών.
Μαμάδες… στην Ανάσταση (Ιωάννα Σκαρλάτου, Νικολέττα Σκάλκου – Διαμαντίδη)
Είμαστε μαμάδες με παιδιά στη γη και στον Ουρανό… Δυσκολευόμαστε στην καθημερινή επικοινωνία μας
με τον σύζυγο, με τους εφήβους. Ερχόμαστε αντιμέτωπες με δύσκολες ασθένειες… ακόμη και με τα συναισθήματά μας. Μεταφέρουμε καρτερικά τον σταυρό μας, αναζητώντας παρηγοριά στην Ανάστασή Σου Κύριε…
Χαρά μου, Χριστός Ανέστη! Για μένα, για σένα, για τώρα, για πάντα, για την κάθε στιγμή!
Τα βήματά μου στους Αγίους Τόπους (Αδαμαντία Αλατάρη)
Η Μαρία είναι η δωδεκάχρονη προσκυνήτρια που θέλει να ζήσει το θαύμα στους Αγίους Τόπους. Είναι το κορίτσι εκείνο που θέλει να πάει και να ξαναπάει και αφήνει ένα κομμάτι ή ολόκληρη την καρδιά της Εκεί. Εκεί που ο Ουρανός ενώνεται με τη Γη, Εκεί που ακόμα και τα δέντρα και οι πέτρες μιλάνε για το μεγαλείο του Θεού και σε καλούν να νοιώσεις ότι είναι Εκεί, ότι κάπου θα Τον συναντήσεις, κάπου θα νοιώσεις τη Χάρη Του…
Παιδική Πασχαλιά (Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης)
… Ύστερα, η μητέρα άρχισε να ζυμώνει κι έπλασε αρκετές πασχαλινές κουλούρες στολισμένες με κόκκινα αβγά. […] Ακόμα, έπλασε μικρές «κοκκώνες» για τη Μόρφω, για τον Ευαγγελινό, για τα βαφτιστήρια της και τα φτωχά της γειτονιάς. Τότε ήταν που ο Ευαγγελινός έκλαιγε με παράπονο γιατί η δικιά του κοκκώνα δεν ήταν πολύ μεγάλη! Ας διάλεγε όποια ήθελε, του έλεγε η μάνα, αλλά αυτός δεν ησύχαζε, τις ήθελε όλες δικές του! Γελούσε η μητέρα, τον παρηγορούσε: «Το Σάββατο το βράδυ θα έρθει η κουρούνα (κρα, κρα!) να φέρει το τυρί και το κρέας (τσι, τσι!), και τότε να δεις χαρές ο Βαγγελινός, σαν ακούσει κρα, κρα την κουρούνα να χτυπά το παραθύρι. Πάρε Βαγγελινέ το τυρί, πάρε και το τσι τσι να φάτε!» Χαρούμενο το παιδάκι ψέλλιζε: «Θα έρθει η κουούνα, να φέει το τσι τσι…» κι έπλεκε τα δάχτυλα του να μιμηθεί το πέταγμα του πουλιού, όπως του έδειχνε η μητέρα…
Εξοχική Λαμπρή (Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης)
“Δίχως παπά κοντεύανε να μείνουνε χρονιάρες μέρες οι Καλυβιώτες. Το έλεγε ο μπαρμπα-Μηλιός, ο πρόεδρος, και το ξανάλεγε. Το χωριό τους είχε παπά, τον παπα-Βαγγέλη, αυτός, όμως, είχε ξεμείνει Μεγαλοβδόμαδα στα χωριά της απέναντι ακτής και δεν μπορούσε να γυρίσει στο χωριό του να λειτουργήσει για την Ανάσταση, καθώς το πλοίο που έκανε τη διαδρομή είχε βουλιάξει αύτανδρο. Ταχτικά βούλιαζε το πλοίο που έκανε το δρομολόγιο για τα απέναντι χωριά, κι ωστόσο όλο και βρίσκουνταν ένα καινούριο να πάρει τη θέση του, καινούριος καπετάνιος που δεν τον έσκιαζαν οι φοβέρες του κυμάτου. Ώσπου να βουλιάξει κι αυτό και φτου κι από την αρχή…”
Η παραδοσιακή Λαμπρή στην Ελληνική ύπαιθρο ζωντανεύει μέσα από μια ιστορία με χιούμορ, ωραίους χαρακτήρες και Χριστιανικό μήνυμα. Πρόκειται για ένα από τα πιο αγαπητά διηγήματα του μεγάλου συγγραφέα, σε άριστη απόδοση για παιδιά και ατμοσφαιρική εικονογράφηση.
Πασχαλινή χαρά (Αδαμαντία Αλατάρη)
Για να πάρετε άφθονη Πασχαλινή Χαρά μέσα από κείμενα, ζωγραφιές, ακροστιχίδες, παιχνιδίσματα, ποιήματα κι αρώματα της Λαμπρής!
Ένα πολύτιμο βιβλίο γνώσεων με ψυχαγωγικές δραστηριότητες για δημιουργική απασχόληση των παιδιών.
Χριστός Ανέστη!
Αληθώς Ανέστη!
Η ιστορία του Πάσχα (Χέδερ Έιμερυ)
Οι ιστορίες από τη Βίβλο παρέχουν μια μοναδική ευκαιρία στα παιδιά και στους γονείς να μοιραστούν τον ενθουσιασμό και την απόλαυση του να μαθαίνεις να διαβάζεις.
Πασχαλινές ιδέες και κατασκευές (Κριστίνε Ατζάνο)
Το βιβλίο αυτό σας δίνει πολλές ιδέες για να αξιοποιήσετε αισθητικά το έθιμο της Λαμπρής. Διακοσμήσεις και στολίδια για το πασχαλιάτικο τραπέζι, ζωγραφική σε αυγά, γιορτινά στεφάνια, καθώς και δωράκια φτιαγμένα από αυγά. Οι περισσότερες κατασκευές είναι τόσο εύκολες, ώστε να μπορούν να πάρουν μέρος σε αυτή την πασχαλιάτικη προετοιμασία και τα παιδιά. Όλα τα σχέδια που θα χρειαστείτε υπάρχουν σε φυσικό μέγεθος στο πατρόν που βρίσκεται μέσα στο βιβλίο.
Ιδέες για Πασχαλινές και Ανοιξιάτικες διακοσμήσεις (Cristine Gall)
Ένα σμήνος από μέλισσες που πετάνε σ’ έναν ολάνθιστο κήπο. Ένα σαλιγκάρι που κάνει τον ανοιξιάτικο περίπατό του, προβατάκια στο λιβάδι, πασχαλινά λαγουδάκια, ένα στεφάνι από αβγά και άλλες πολλές κατασκευές για κάθε ηλικία
Πασχαλινά παιχνίδια (Violaine Lamérand)
Αυγά, καμπάνες, καλάθια, κουνέλια, κοτοπουλάκια μεταμφιέζονται, γεμίζουν θησαυρούς, παίρνουν χίλια σχήματα και χρώματα και ανθίζουν τον κήπο. Για το θέμα του Πάσχα και της Άνοιξης, η Violaine Lamérand προσφέρει όλο το ταλέντο της στα μικρά χέρια των παιδιών.
Πασχαλινές παραδόσεις (Γιάννης Σμυρνιωτάκης)
Το Πάσχα, η μεγαλύτερη γιορτή της Ορθοδοξίας, συνδέεται με πολλές παραδόσεις. Οι κυριότερες απ’ αυτές παρουσιάζονται στο βιβλίο Πασχαλινές Παραδόσεις, για να τις γνωρίσουν τα παιδιά, στα οποία και απευθύνεται. Η ανάγνωσή τους είναι ενδιαφέρουσα, ευχάριστη και χρήσιμη, γιατί τους δίνει την ευκαιρία να έρθουν νοερά κοντά στο Χριστό, στη διάρκεια των τελευταίων δραματικών ημερών της ζωής Του πάνω στη Γη.
Η ζωή του Χριστού (Πάνος Γιαννακάκης)
Το θέμα του βιβλίου είναι η ζωή του Χριστού. Παρουσιάζονται τα σημαντικότερα περιστατικά της ζωής Του όπως η Βάφτιση, η συνάντηση με τους μαθητές Του, η διδασκαλία Του, τα θαύματά Του, τα πάθη Του, οι δραματικές στιγμές του τέλους Του, η Ανάσταση και η Ανάληψή Του.
Η ζωή του Χριστού (Γαλάτεια Γρηγοριάδου – Σουρέλη)
Μεγάλη η αγάπη του Θεού για όλη την Πλάση Του. Μα πιο μεγάλη για τον άνθρωπο.
Τον έπλασε, όχι με λόγο. Με τα χέρια Του τον έπλασε από πηλό.
Τόσο μεγάλη η αγάπη Του που θέλησε να ‘ρθει στον κόσμο για να μπορέσει του Παραδείσου τις χαρές να ξαναζήσει ο άνθρωπος. Κι έστειλε το μονογενή Του Γιο εδώ στη Γη. Και να, πώς έγινε αυτό:
Χρόνια και χρόνια, χρόνια ατέλειωτα, σκλάβοι του βασιλιά στην Αίγυπτο, ζούσαν οι Ιουδαίοι. Μα θέλημα θεού να φύγουνε, με θαύμα να σωθούν απ’ τους στρατιώτες που έστειλε ξοπίσω τους ο βασιλιάς.
Σαράντα χρόνια μες στην έρημο περπάτησαν, πολέμησαν σκληρά, μέχρι να φτάσουνε στη Γη τη βλογημένη, της Επαγγελίας τη Γη, όπως την έλεγαν.
Πέρασαν χρόνια κι οι Ρωμαίοι, σκληροί πολεμιστές σκλαβώσανε όλο τον κόσμο το γνωστό, κι ο Αυτοκράτορας της Ρώμης ήταν πια κυρίαρχος του κόσμου αυτού.
Το θέλημά του, νόμος.
Νόμος και για τους Ιουδαίους.
Κι ήρθε ο καιρός, όπως το γράφανε τα ιερά βιβλία, να ‘ρθει ο Χριστός στη Γη.
Να γεννηθεί, από την Παναγία μας, τη Μαρία.
Το σχέδιο, το θεϊκό, της λύτρωσης τ’ ανθρώπου, είχε αρχίσει.
Η ζωή του Χριστού (Πηνελόπη Δέλτα)
Η συγγραφέας μας ιστορεί την κυριαρχία των Ρωμαίων στην Παλαιστίνη πριν από τη γέννηση του Ιησού, καθώς και το διαμελισμό του βασιλείου μετά το θάνατο του Ηρώδη του Μεγάλου. Μας ξεναγεί στην εύφορη και πλούσια Γαλιλαία, που εκατοικείτο την εποχή των Μακκαβαίων από Εθνικούς, δηλαδή Έλληνες. Μας γνωρίζει τη Ναζαρέτ, την οποία οι Εβραίοι αποκαλούσαν Λαμπάν, που σημαίνει ασπροχώρι, εκεί που κατέφυγε ο Ιωσήφ μετά το θάνατο του Ηρώδη και έζησε τα παιδικά του χρόνια ο Ιησούς. Μας ανεβάζει στον Αντώνιο Πύργο, απ’ όπου έχουμε μια γενική εποπτεία της ιστορικής και θρησκευτικής κληροδοσίας του Ναού και της Ιερουσαλήμ. Με αυτό τον τρόπο χαρτογραφεί την ανθρωπογεωγραφία της περιοχής πίσω και πέρα από τις ευαγγελικές περικοπές, παίρνοντάς μας από το χέρι για να περιδιαβούμε μαζί της τους δρόμους της καθημερινής ζωής. […]
Αλλά, εκτός από τον πλούτο των ιστορικών και λαογραφικών πληροφοριών που μας παρέχει, η συγγραφέας αναζητά τρόπους για να τονίσει το ανάστημα του ήρωά της, του Ιησού. Αυτό κατ’ αρχήν συναρτάται με τις θέσεις και τις στάσεις του απέναντι στο νόμο, καθώς ο Ναζωραίος δεν δεσμεύεται από καμία ηθική ή κοινωνική προκατάληψη. […] Εξάλλου, αυτό είναι ένα από τα ζητούμενα για τη Δέλτα. Να εξηγήσει στις μητέρες και τα παιδιά πως “το Σάββατο έγινε για τον άνθρωπο, όχι ο άνθρωπος για το Σάββατο”, δηλαδή ο νόμος είναι στην υπηρεσία των ανθρώπων και όχι ο άνθρωπος στην υπηρεσία του νόμου. […]
[…] Αναγνωρίζουμε μια συγγραφέα που αντιστέκεται στη “λογική” της αντικειμενικής αλήθειας και αναζητά μια μορφή πίστεως που δεν εξαντλείται στην εξακριβωτική γνώση, αλλά σε μια διάσταση αλήθειας σμιλεμένης από συγκίνηση και θαυμασμό – “εγώ αγαπώ τον Ιησού” δηλώνει εξάλλου στον Βλαστό. […]
Ελληνικά διηγήματα με θέμα το Πάσχα (Ανθολογία)
Πάσχα, μια μεγάλη γιορτή της Ορθοδοξίας αλλά παράλληλα και ένα ξεφάντωμα του ελληνικού έθνους και της ελληνικής φύσης. Η ανθολογία αυτή προσπάθησε να σηματοδοτήσει τους τρόπους με τους οποίους η πασχαλινή ατμόσφαιρα επεμβαίνει στην καθημερινότητα των ανθρώπων, αλλά και ενεργοποιεί το ταλέντο των συγγραφέων μας.
Πασχαλινά διηγήματα Ελλήνων συγγραφέων (Ανθολογία)
Η Εορταστική Ανθολογία Διηγήματος, υποσειρά της «Λογοτεχνίας για Νέους», απευθύνεται σε αντίστοιχες περίπου ηλικίες (από την πρωτοεφηβική και πάνω), στοχεύοντας πάντοτε στην ουσιαστικότερη εισαγωγή του νέου αναγνώστη στο σοβαρότερο διάβασμα. Την ευκαιρία προσφέρουν οι μεγάλες θρησκευτικές και εθνικές γιορτές, όπου συνήθως ο διαθέσιμος ελεύθερος χρόνος είναι μεγαλύτερος, ενώ και η σκοπιμότητα μιας μέθεξης με το ξεχωριστό κλίμα των ημερών οπωσδήποτε παραμένει (κι ίσως περισσότερο στον καιρό μας, όπου ένας-ένας κόβονται οι ζωτικοί δεσμοί με την παράδοση που γέννησε γιορτές και επετείους). Ανθολογία «θεματική» λοιπόν, που καλύπτει το σύνολο των σπουδαιότερων εορταστικών εκφράσεων του είδους, σε είκοσι εκδοτικά αυτοτελείς ενότητες, με διηγήματα επιφανών εκπροσώπων της νεοελληνικής και ξένης λογοτεχνίας.
Πασχαλινά και της Άνοιξης (Δημήτρης Λουκάτος)
Σκοπός και της νέας αυτής συγκεντρωτικής έκδοσης είναι να παρουσιάσει πάλι επίκαιρα στο ελληνικό κοινό, όχι μόνο στους γονείς και στα παιδιά αλλά σε όλους μας, ή βέβαια και στους μεταγενέστερους, τα παραδοσιακά έθιμά μας, όπως τα έζησα και τα χάρηκαν οι πατέρες μας. Το διάβασμα των εθίμων αυτών θα είναι μια ζεστασιά ελληνικής εορταστικής ατμόσφαιρας, που θα μας ξαναδώσει την παλιά χαρά και “ξεκούραση”, αλλά και θα μας τονώσει την εκτίμηση και τη διάθεση για διατήρησή τους, που τόσο μας χρειάζονται σήμερα, μπροστά στον κίνδυνο της συναισθηματικής μας στεγνότητας κα ενός ψυχρού αποπροσανατολισμού, από την τεχνολογική γοητεία και την τουριστική προτεραιότητα.
Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι (Αρχ. Γεώργιος Καψάνης)
Σειρά ομιλιών στα θεία Πάθη και την Λαμπροφόρο Ανάσταση του Κυρίου από του 1976 και εντεύθεν, στις οποίες ο σύγχρονος άνθρωπος ευρίσκει το νόημα της Αναστάσεως του Κυρίου ως θεμελίου της Εκκλησίας και βάσεως της χριστιανικής ζωής.
Τρία χρόνια στον Σταυρό! (Αρχ. Βασίλειος Μπακογιάννης)
Η επίγεια Ζωή του Χριστού αποτελείτο από τρία “μέρη”. Το πρώτο: Από τη Γέννησή Του μέχρι την ηλικία των τριάντα ετών. Έμεινε στη Ναζαρέτ της Γαλιλαίας, γι’ αυτό και εκλήθη “Ναζωραίος” (Μτ. 2:23). Το δεύτερο: Από τη Βάπτισή Του μέχρι την Σταύρωσή Του. “Αν Εμένα Με καταδίωξαν, θα σας καταδιώξουν και σας”, είπε στους μαθητές Του λίγο πριν σταυρωθεί (Ιω. 15:20). Συνεχείς διώξεις και απόπειρες δολοφονίας Του (και όχι μόνο!) ήταν, στο διάστημα αυτό ο καθημερινός Του σταυρός. Το τρίτο: Από την Ανάστασή Του μέχρι την Ανάληψή Του (Πράξ. 1:9-11). Ήταν το πιο ήσυχο “κομμάτι” της Ζωής Του.
Στο βιβλίο αυτό καταγράφονται διάφορες συγκινητικές στιγμές από τον τριετή μαρτυρικό δημόσιο βίο Του. Μακάρι να μας φέρουν έστω και ένα χιλιοστόμετρο ακόμα πιο κοντά Του!
Ανάσταση και Ζωή (Συλλογικό έργο)
Στα ασκητικά κείμενα της Ορθόδοξης Εκκλησίας κόλαση είναι ο τραγικός εκείνος τρόπος ζωής στον οποίο απουσιάζει η πρόσωπο προς πρόσωπο κοινωνία: “Και ουκ έστι πρόσωπον προς πρόσωπον θεάσασθαί τινα αλλά ο νώτος εκάστου προς τον ετέρου νώτον κεκόλληται” (Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος). Ο Θεόδωρος Ντοστογιέφσκι, συνοψίζει συγκλονιστικά αυτήν την εμπειρία: “Κόλαση είναι το μαρτύριο τού να μην αγαπάει κανείς”.
