28 Μαρτίου, ώρα 7:15 το βράδυ. Ποιος έχει τέτοια ώρα όρεξη για μάθημα; Πόσο μάλλον όταν έχει ξυπνήσει αχάραγα, έχει δουλέψει ένα γεμάτο οχτάωρο, έχει γυρίσει σπίτι, έχει κάνει δουλειές, έχει τρέξει στο super market, έχει βάλει πλυντήριο, έχει διαβάσει τα παιδιά, έχει πληρώσει λογαριασμούς, έχει μαγειρέψει για την άλλη μέρα, έχει …, έχει ….
Κι όμως! Υπάρχουν τέτοιοι μαθητές που κατάκοποι από τον μόχθο της μέρας, με το 2ο ή 3ο καφέ στο χέρι, διψάνε για μάθηση! Αυτοί είναι οι μαθητές του Εσπερινού σχολείου που μας επισκέφθηκαν στη Βιβλιοθήκη βραδιάτικα και δεν σηκώθηκαν από τις καρέκλες τους ακόμα κι όταν είχε περάσει η ώρα.
Μας εντυπωσίασαν! Μας έμαθαν τι σημαίνει να έχεις στόχους!
Μαζί τους γνωρίσαμε -και εντυπωσιαστήκαμε- την ιστορία του τόπου μας. Ύστερα περιηγηθήκαμε όλους ορόφους της Βιβλιοθήκης, χαζέψαμε από τα μπαλκόνια το νυχτερινό Πύργο, μοιράσαμε αναμνηστικά δώρα και ποζάραμε για την καθιερωμένη φωτογραφία.
Ένα μεγάλο “ευχαριστώ”, τέλος, μαζί με τα πιο θερμά μας συγχαρητήρια οφείλουμε στις δύο συνοδούς εκπαιδευτικούς Παναγιώτα Αγγελοπούλου (που είχε την οργάνωση της επίσκεψης) και Μαρία Τάγαρη που έδειξαν έμπρακτα πόσο αγαπούν τους μαθητές τους!
