Το πρωί της Δευτέρας 29 Ιουλίου 2019, «σαλπάραμε» ξανά για ένα δάσος. Ας το βαφτίσουμε δάσος της Φολόης. Πήραμε προνήπια, νήπια, και δημοτικάκια κάτσαμε στο μαγικό χαλί και…φύγαμε.
Πώς παίζουμε βιβλίο; Υπάρχουν τόσοι τρόποι όσα τα βιβλία και τόσα λιμάνια όσοι οι άνθρωποι. Εμείς ετοιμαστήκαμε για το ταξίδι σε ΕΠΤΑ ΒΗΜΑΤΑ!
ΒΗΜΑ ΠΡΩΤΟ
Στρώνουμε πολλά αναπαυτικά μαξιλάρια στο πάτωμα. Ναι, στο πάτωμα. Γιατί η φαντασία δουλεύει πιο γρήγορα καθισμένη αναπαυτικά. Τα βάζουμε σε κύκλο.
ΒΗΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ
Φτιάχνουμε μάσκες. Τόσες όσοι και οι χαρακτήρες του βιβλίου μας. Ιδανικά, τόσες όσα και τα παιδιά, αλλά αυτό το κρατάμε στις αποσκευές μας ως υπόσχεση για του χρόνου.
ΒΗΜΑ ΤΡΙΤΟ
Γνωριζόμαστε μεταξύ μας. Οι σημερινές μας εθελόντριες – παιδαγωγοί, η Ζωή και η Αθηνά, ήσαν πρώτες στη βοήθεια, στο παιχνίδι και στο γέλιο.
ΒΗΜΑ ΤΕΤΑΡΤΟ
Υποδεχόμαστε τους μικρούς ηθοποιούς και τους … ξαπλώνουμε στα μαξιλάρια. Ναι τους ξαπλώνουμε. Είπαμε, η φαντασία είναι μυστήριο τρένο. Κλείνουμε, λοιπόν, τα μάτια κι ακούμε το παραμύθι να κυλά.
Σήμερα παίξαμε το παραδοσιακό παραμύθι «Ο Γάτος και το Αρκουδάκι» των αγαπημένων Εκδόσεων Στεφανίδη (πρώην Σίγμα), σε αφήγηση του Μενέλαου Στεφανίδη και εικονογράφηση της Φωτεινής Στεφανίδη.
Διαβάσαμε, αφηγηθήκαμε και, που και που (δηλαδή συνέχεια), ξυπνούσαμε τους δήθεν κοιμισμένους για να ελέγξουμε αν ήξεραν ορισμένους ζωτικής σημασίας για τη Γραμματική της Φαντασίας ήχους: νιαουρίσματα, κλαψουρίσματα, θυμούς, βρυχηθμούς και τσιρίγματα, φτερνίσματα και ξύλα που σπάζουν.
ΒΗΜΑ ΠΕΜΠΤΟ
Κάνουμε διανομή των ρόλων. Πώς; Με το παιχνίδι του καθρέφτη.
Τα παιδιάς στήθηκαν αντικριστά και προσπάθησαν να μην γελάσουν κοιτώντας τους απέναντι κατάματα. Οι «πιο σοβαροί» πήραν ρόλο στην πρώτη παράσταση. Οι «ασυγκράτητα χαρούμενοι» πήραν ρόλο στη δεύτερη παράσταση. Γέμισε ο τόπος γάτους, αρκουδάκια, αλεπούδες, λύκους κι αγριογούρουνα.
ΒΗΜΑ ΕΚΤΟ
Στήνουμε το σκηνικό μας.
Στήθηκε μια όμορφη σπηλιά από μαξιλάρια, παραδίπλα κύλησε για μας ένα ποτάμι, πιάσαν τα αγρίμια τα λημέρια τους κι ολόγυρα φύτρωσαν κάμποσες κουμαριές, καστανιές, φιστικιές (αα, και μια καρπουζιά, γιατί έτσι ήθελαν τα παιδιά). Ένα δάσος πρόβαλε το ισόγειο της βιβλιοθήκης. Καταπράσινο και πανεύκολο στο καθάρισμα. Όλο στη φαντασία μας.
ΒΗΜΑ ΕΒΔΟΜΟ
Παίζουμε επιτέλους… Βιβλίο.
Γέμισε ο τόπος γατιά που έτρεχαν, αρκούδια που έκλαιγαν κι άγρια θηρία που έσπευδαν να τους φάνε, αλλά ένας τρομερός βρυχηθμός σαν σεισμός με εξαιρετικό αντίλαλο τα έκανε να το βάλουν στα πόδια. Γελάσαμε, κλάψαμε, γίναμε καλοί, γίναμε άγριοι, πεινάσαμε κιόλας μ’ ένα τραπέζι που στρώσαμε αόρατα και στο τέλος αυτοχειροκροτηθήκαμε γιατί περάσαμε υπέροχα στο δάσος.
Μπράβο στη σε όλα τα παιδιά μας τα πανέξυπνα.
Μπράβο στις εθελόντριες Αθηνά και στη Ζωή Αντωνοπούλου που έπαιξαν μαζί μας.
Μπράβο και στους γονείς.
ΝΑ και μια άλλη χρήση των βιβλίων! Μπορούμε να τα διαβάζουμε, αλλά μπορούμε και να τα ….. παίζουμε.
Ανοίξτε, λοιπόν, ένα βιβλίο και…. Παίξτε!!!!
