Πώς θα διδάξουμε τα παιδιά μας με διασκεδαστικό τρόπο, με σκοπό να ταρακουνήσουμε λίγο τα βαριά θεμέλια της προσμονής για τελειότητα;
Το λάθος, η αποτυχία, η ελλιπής ολοκλήρωση ενός έργου μπορούν να γίνουν υπέροχοι δάσκαλοι, αφού είναι μάλλον αδύνατον να αναμένουμε από τους εαυτούς μας και τα παιδιά μας να είναι πάντα άψογα και τέλεια.
Το μεγάλο αυτό στοίχημα επιχείρησε με πολλή αγάπη και κόπο η κ. Ανδριάνα Σκαρτσιάρη, βρεφονηπιοκόμος, στο πλαίσιο της 2ης εκδήλωσης των προγραμμάτων “Καλοκαίρι στη Βιβλιοθήκη 2018”.
Η ιστορία μας ξεκινά με ένα χταπόδι.
Όπως όλα τα χταπόδια έχει οχτώ πόδια.
Και όταν ακόμα ήταν μικρά, όπως άλλωστε όλοι μας, τα πόδια του έπαιζαν.
Και μεγαλώνοντας, έγιναν όλα καταξιωμένοι επαγγελματίες.
Το πρώτο είναι γιατρός, ο καλύτερος στην πόλη,
το δεύτερο μάγειρας – σεφ ξακουστός,
το τρίτο πυροσβέστης,
το τέταρτο οικοδόμος μοναδικός,
το πέμπτο ζαχαροπλάστης,
το έκτο φωτογράφος,
το έβδομο κηπουρός
και το τελευταίο κουρέας – πλέκει κοτσίδες και μπούκλες χτενίζει.
Να όμως που έρχονται και οι μελανές εκείνες ημέρες, σαν Δευτέρες ρημαγμένες που το χταπόδι μας στραβοξυπνάει και χάνει τα αυγά και τα πασχάλια.
Το ένα πόδι στη δουλειά του άλλου πάει.
Κι απίθανα μπερδέματα συμβαίνουν που αν και θα μπορούσαν ατυχήματα να προκαλέσουν τελικά σε φαρσοκωμωδία καταλήγουν.
Έτσι κάπως, πάνε οι φίλοι του στο γιατρό κι εκείνος του λέει να βάλουν κόκκινο πιπέρι και μουστάρδα. Τότε όλοι καταλαβαίνουν πως δεν είναι το πόδι-γιατρός αλλά ο μάγειρας. Γελούν και λένε “Ωχ, χταπόδι, λάθος πόδι”.
Κι άλλες φορές επισκέπτονται τον ζαχαροπλάστη ζητώντας του παγωτό και εκείνος τους το απαγορεύει λέγοντάς τους “α πα πα πα παγωτό μ’ αυτό το κρύο”. Δεν είναι ο ζαχαροπλάστης ασφαλώς, είναι το πόδι που έγινε γιατρός.
Και αν άλλες φορές δουν τον μάγειρα με πυροσβεστικό να καταφθάνει γιατί είδε λέει μία φωτιά στο τηγάνι τότε όλοι γελούν και λένε “Ωχ, χταπόδι, λάθος πόδι”.
Τέτοια μπερδέματα γίνονται πολλά με τα πόδια του χταποδιού.
Πάντα όμως, όταν το χταπόδι με κατανόηση και υπομονή, μαλώνει λίγο τα πόδια του και ξανά τα στρώνει στη δουλειά.
Γιατί ξέρει ότι κάθε ημέρα δεν μπορεί να δίνει τον καλύτερό του εαυτό.
Γνωρίζει ότι θα έρθουν και εκείνες οι δύσκολες, μουντές ημέρες που τα λάθη θα διαδέχονται το ένα το άλλο, θα σκοντάφτεις πάνω στον ίδιο σου τον εαυτό.
Και είναι αυτές οι ημέρες που χωρίς θυμό και πανικό, με ηρεμία και υπομονή πρέπει να κάνεις ένα βήμα πίσω.
Το ίδιο όμως πρέπει να κάνουν και οι γύρω σου – οι φίλοι και οι γνωστοί, όλοι εκείνοι που σε αγαπούν και γνωρίζουν τα ταλέντα σου.
Και αυτό θα πει ενσυναίσθηση – να μία όμορφη καινούργια λέξη να μάθουμε στα παιδιά και να θυμηθούμε και εμείς.
Και για να θυμάμαστε αυτή την ιστορία, τα παιδιά με κέφι και φαντασία δημιούργησαν το δικό τους χταπόδι.
Οφείλουμε ένα μεγάλο “ευχαριστώ” στις εθελόντριες που με δική τους πρωτοβουλία ζήτησαν να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα και βοήθησαν με μεγάλο ενθουσιασμό, μεράκι και αγάπη.
Είναι η πιστή φίλη της Βιβλιοθήκης κ. Δήμητρα Γεωργακοπούλου, φιλόλογος και η νέα μας φίλη κ. Φωτεινή Παρασκευοπούλου, ελεύθερη επαγγελματίας, ιδιοκτήτρια της Elite strom (Μανωλοπούλου 54, Πύργος).
Το πιο μεγάλο όμως, “ευχαριστώ” ανήκει στη μαθήτρια Αδαμαντία Αυγουστίνου, η οποία εργάστηκε εθελοντικά με την υπευθυνότητα και τη συνέπεια ενός ενήλικα.
Η αλλοίωση των φωτογραφιών έγινε για την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα των παιδιών, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία.
