Όσες φορές επισκέπτονται τη Βιβλιοθήκη μας σχολεία, λέμε πάντα “Δόξα τω Θεώ, υπάρχει ελπίδα !”, γιατί διαπιστώνουμε ιδίοις όμμασι, πόσοι και πόσοι εκπαιδευτικοί εργάζονται με αυταπάρνηση και καταθέτουν καθημερινά την ψυχή τους με ανιδιοτέλεια, μεράκι και ευσυνειδησία.

Η διαπίστωσή μας αυτή άγγιξε σήμερα τον υπερθετικό βαθμό όταν μας επισκέφθηκαν 24 γλυκύτατα ζουζούνια της Ε΄ και ΣΤ΄ τάξης από το Δημοτικό Σχολείο της Βαρβάσαινας. Τους συνόδευσαν οι εξαιρετικοί εκπαιδευτικοί Άννα Ασλανίδου και Αθανάσιος Μαραγκός.

Τι κέφι ήταν αυτό, τι αγάπη για την ιστορία της Ηλείας μας ! Οι εκπλήξεις διαδέχονταν η μία την άλλη και τα ματάκια όλα καρφωμένα στην οθόνη … Και μετά βροχή τα χειροκροτήματα από τον ενθουσιασμό …

Ταξιδέψαμε όλοι μαζί στο χώρο και στο χρόνο, στη Μυθολογία και την Ιστορία. Κολυμπήσαμε στα νερά του Ιονίου παρέα με τον Αλφειό μας και από κει μαζί με την αγαπημένη του Αρέθουσα περιδιαβήκαμε μέσω της τέχνης στα πιο μεγάλα μουσεία του κόσμου, όπου η Μυθολογία μας ενέπνευσε τους μεγάλους καλλιτέχνες όλων των αιώνων. Αναγνωρίσαμε σε τέσσερα νομίσματα (αρχαία και σύγχρονα) το πρόσωπο της Αρέθουσάς μας, τρέξαμε στις ιπποδρομίες μαζί με τον Οινόμαο και τον Πέλοπα, αγγίξαμε τον κότινο πάνω στο κεφάλι του Κόροιβου …

Κι ύστερα διαβήκαμε το κατώφλι του πύργου που έχτισε ο Γιώργης Τσερνωτάς, προσκυνήσαμε την εικόνα του Αγίου Χαραλάμπους στα Κανούλια, κι από κει παρέα με το Γ. Σισίνη και τον μαρτυρικό Μητροπολίτη Ηλείας Φιλάρετο, φύγαμε για την Τριπολιτσά, τόπο μαρτυρίου του Δεσπότη μας …

Επιβιβαστήκαμε βιαστικά στο βαρυφορτωμένο με σταφίδα τρένο για το Κατάκολο και γευτήκαμε όλες τις ανέσεις του Πύργου της belle epoque, σιγοτραγουδώντας το “η Μαργαρίτα η Μαργαρώ” του μεγάλου μας Μίκη Θεοδωράκη.

Επόμενος σταθμός μας η Αδριατική. Τι αγωνία κι αυτή ! Εννέα ώρες καθηλωμένοι σε ένα υποβρύχιο, με 87 βόμβες βυθού να σφυρίζουν δίπλα μας, παρέα με το Μίλτωνα, τον δικό μας Μίλτωνα, δίπλα στα συντρίμια τριών ιταλικών πολεμικών πλοίων με 25.000 τόνους πολεμικό υλικό, και με κουρελιασμένη την φήμη του αήττητου ιταλικού ναυτικού.

Κι ύστερα γονατισμένοι, αλλά όχι απελπισμένοι κάτω από τη μπότα του κατακτητή, δίπλα σε ηρωικές μορφές σαν τον Τάση Καζάζη και τον Μητροπολίτη Ηλείας Αντώνιο.

Το ταξίδι μας τελείωσε στην κεντρική πλατεία παρέα με τη θρυλική μορφή του Σάκη Καράγιωργα, δακρυσμένοι όχι μόνο από το γράμμα του παιδιού του στη φυλακή, όσο από την ανιδιοτελή αγάπη του στην πατρίδα μας.

Μήπως όμως, το ταξίδι μας δεν τελείωσε αλλά μόλις αρχίζει; Το δικό μας ταξίδι για να γίνουμε κι εμείς μικροί ήρωες στον τόπο μας, στον τόπο για τον οποίο είμαστε τόσο μα τόσο περήφανοι !

Ένα παζλ, ένα μαθηματικό πρόβλημα, ένας βουβός χάρτης κι ένα σταυρόλεξο (όλα με θέμα την Ηλεία μας) μας διασκέδασαν και μας αποφόρτισαν.

Ο αναμνηστικός σελιδοδείκτης έκπληξη ήταν ο επίλογος της όμορφης εμπειρίας και ταυτόχρονα η διαρκής υπόμνηση του χρέους μας για τον τόπο μας .