Ένα προσφυγάκι θυμάται τον ξεριζωμό και το ταξίδι από την Κύπρο στη φιλόξενη αγκαλιά των ανάδοχων οικογενειών και των οικοτροφείων της Μητρόπολης Ηλείας (μια πρόταση ανάγνωσης από τη Βιβλιοθήκη μας)

Σαν σήμερα, το 1974 ο χρόνος για την Κύπρο σταματά. Είναι η μέρα που αλλάζει τον ρου της ιστορίας για το «χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγος».Ο Αττίλας, όπως ονομάστηκε η τουρκική εισβολή είχε ως αποτέλεσμα την παράνομη κατοχή του 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας. Περίπου 200.000 εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους, έγιναν πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα, 4.000 ήταν νεκροί, και 1.619 δηλώθηκαν αγνοούμενοι. Οι Τούρκοι έχουν στην κατοχή τους μέχρι σήμερα το 65% της καλλιεργήσιμης έκτασης, το 70% του ορυκτού πλούτου, το 70% της βιομηχανίας, το 80% των τουριστικών εγκαταστάσεων.

Μέσα στα θύματα του Αττίλα συγκαταλέγονται και τα εκατοντάδες παιδιά που βίωσαν στην πιο τρυφερή τους ηλικία το δράμα αυτό.Για κάποια από αυτά τα παιδιά θα μιλήσουμε σήμερα. Για τα 456 προσφυγόπουλα που φιλοξενήθηκαν στην Ηλεία. Για τα 455 που γύρισαν πίσω. Γιατί ένα από αυτά δεν γύρισε ποτέ!

Ας αφήσουμε όμως, να μας τα διηγηθεί ένα από αυτά τα παιδιά, που, σήμερα, 49 χρόνια μετά, θυμάται και γράφει…Γράφει όλα όσα έζησε, εκείνη και τα υπόλοιπα παιδιά στο υπέροχο βιβλίο της με τίτλο “Ευχαριστώ”, που με πολλή αγάπη δώρισε στη Βιβλιοθήκη μας.

Φίλες και φίλοι με ιδιαίτερη χαρά και συγκίνηση υποδεχόμαστε στη συντροφιά μας την κυρία Νιόβη Κερκίδου και της δίνουμε ευθύς αμέσως το λόγο κι ας ευχηθούμε να μην αργήσει η ώρα που η Κύπρος, «η μικροκόρη μας που μας εγίνη μάνα» να σμίξει τα κομμάτια της και να γίνει αυτό που ονειρεύτηκε ο ποιητής Κώστας Μόντης “Ανασήκωσε την πλάτη κι απόσεισέ τους Πενταδάχτυλέ μου”.

Το βιβλίο μπορείτε να το αναζητήσετε στη βιβλιοθήκη μας ή να το παραγγείλετε στη συγγραφέα. Μέχρι την επόμενη πρόταση ανάγνωσης σας χαιρετούμε και ευχόμαστε να περνάτε καλά όπου κι αν είστε μ’ ένα καλό βιβλίο στο χέρι.

ΣΧΕΤΙΚΑ