Αλήθεια μπορεί η ανάγνωση ενός βιβλίου να αλλάξει τον αναγνώστη; Να τον κάνει να ζήσει κάτι πρωτόγνωρο; Να του μάθει τη Ζωή; Λένε πως ο μεγάλος Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι άλλαξε σε μια στιγμή, διαβάζοντας ένα βιβλίο που του χάρισε μια άγνωστη γριούλα στο δρόμο για την εξορία (*)
Με μότο Διαβάζω και αλλάΖΩ η Ένωση Ελληνικού Βιβλίου, η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Πύργου και το 19ο Δημοτικό Σχολείο Πάτρας, συνεργάστηκαν για να διοργανώσουν στις 26 Μαΐου, έναν “περίπατο βιβλίου” στην Αρχαία Ολυμπία.
Δύο τμήματα του σχολείου (Γ2 και Δ1) ήλθαν στην Αρχαία Ολυμπία με τις δασκάλες τους κ. Ζέτη Πουρνάρα και κ. Ρούλα Τάγκα, καθώς και τον διευθυντή του σχολείου κ. Γιώργο Μαρκάκη, φίλο της Βιβλιοθήκης μας. Αρχικά οι μικροί μας φίλοι ξεναγήθηκαν στον αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας από την κ. Αριστέα Γεωργακοπούλου, αρχαιολόγο – ξεναγό.
Στο τέλος της ξενάγησης διοργανώθηκε αγώνας δρόμου μέσα στο στάδιο, εκεί που άλλοτε ζητωκραύγαζαν τους Ολυμπιονίκες με τους στίχους του ποιητή Αρχίλοχου “Τήνελα καλλίνικε!” οι 45.000 θεατές. Ο νικητής στεφανώθηκε με έναν κότινο, στεφάνι δηλαδή αγριελιάς, όμοιο με αυτό που στεφάνωναν τους νικητές στους Ολυμπιακούς αγώνες της αρχαιότητας.
Στη συνέχεια οι μαθητές έπαιξαν ένα παιχνίδι ερωτήσεων μέσα στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Ολυμπίας, ερευνώντας τις προθήκες, τα αετώματα του Ναού του Δία, το άγαλμα της Νίκης, το άγαλμα του Ερμή και άλλα αξιόλογα εκθέματα του Μουσείου.
Κι όταν πια ο ήλιος μεσουρανούσε, όλοι μαζί αποστάσαμε στο γραφικό εκκλησάκι της αγίας Μαύρας στο Φλόκα, κάτω από τα πλατάνια για να φάμε και να ξεκουραστούμε. Στον περίβολο της εκκλησίας είχε στηθεί από νωρίς μια μικρή έκθεση παιδικού βιβλίου με θέμα την Αρχαία Ολυμπία και τους Ολυμπιακούς αγώνες.
Λίγο πριν αποχωριστούμε τους μικρούς μας φίλους που μας εντυπωσίασαν με την υποδειγματική συμπεριφορά τους και την αγάπη τους στο βιβλίο, βγάλαμε αναμνηστικές φωτογραφίες και μοιραστήκαμε τα δώρα που προσέφεραν η Ένωση Ελληνικού Βιβλίου και η Βιβλιοθήκη μας.
Ευχαριστούμε θερμά τον π. Κωνσταντίνο Κυριαζή για τη φιλοξενία στο χώρο της αγίας Μαύρας, στο Φλόκα, Δ. Αρχαίας Ολυμπίας.
__________________________________
* Στις 23 Δεκεμβρίου του 1849 ο 28χρονος Ντοστογιέφσκι παρακολουθούσε την εκτέλεση τριών από τους συντρόφους του που είχαν καταδικαστεί μαζί του με την κατηγορία της προδοσίας. Λίγο πριν εκτελέσουν κι αυτόν, ένας ιππέας έφθασε εκεί. Τα νέα που έφερε ήταν συγκλονιστικά: με διαταγή του τσάρου η θανατική ποινή μετατράπηκε σε εξορία στη Σιβηρία. Εκείνη τη στιγμή ο τσάρος, χωρίς να το ξέρει, είχε σώσει το μέλλον της παγκόσμιας λογοτεχνίας.
Στο δρόμο προς την εξορία μια ηλικιωμένη γυναίκα του χάρισε την Καινή Διαθήκη. Αρχικά ο Φ. Ντοστογιέφσκι έσκιζε μία μία τις σελίδες του -άχρηστου για εκείνον- βιβλίου, με σκοπό να καθαρίσει την πίπα του. Έσκισε έτσι, όλο το κατά Ματθαίον ευαγγέλιο, όλο το κατά Μάρκον και μερικές σελίδες από το κατά Λουκάν. Η περιέργεια να διαβάσει τι λέει αυτό το βιβλίο τον έκανε να γνωρίσει μέσα από την παραβολή του ασώτου, το Θεό της αγάπης, της συγχώρησης και να μεταμορφωθεί σε έναν από τους πιο σημαντικούς ορθόδοξους διανοητές. Γράφει χαρακτηριστικά ο Νίκος Λυγερός (συγγραφέας, ποιητής, ζωγράφος και σκηνοθέτης): Ο αληθινός ιός δεν είναι η ασθένεια που νομίζεις, αλλά ένα βιβλίο του Ντοστογιέφσκι που πέθανε το 1881, που διαβάζεις μετά από αιώνες στα είκοσί σου και σου αλλάζει όλη τη ζωή σου όπου και να είναι η καθημερινότητά σου μέσα σε μια κοινωνία της αδιαφορίας. Γι’ αυτό να προσέχεις τα φάρμακα που απαγορεύουν τέτοιου τύπου ιούς που είναι ανθρώπινοι.
Η αλλοίωση κάποιων φωτογραφιών έγινε για την προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα των παιδιών, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία