Αχ αυτές οι ξαφνικές ανατροπές της ζωής. που σε διώχνουν από το σίγουρο και το ασφαλές, που σε κάνουν να αλλάζεις, αλλά τελικά να βρίσκεις δυνάμεις να νικάς τη νοσταλγία για όσα αφήνεις πίσω σου και να ανακαλύπτεις νέους στόχους, νέες «φωλιές», νέους «παραδείσους».
Γι’ αυτές τις αλλαγές συζητήσαμε στο μάθημα της Λογοτεχνίας με τους μαθητές του τμήματος Γ2 του 3ου Γυμνασίου Πύργου και ψάξαμε να βρούμε ήρωες σε βιβλία που να μας μοιάζουν. Και τους βρήκαμε στο βιβλίο της κυρίας Νέλλης Γεωργούλια με τίτλο: «Αστέρια». Διαβάσαμε το βιβλίο με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και ακολουθήσαμε τα ΑΣΤΕΡΙΑ στο ταξίδι τους, προσπαθώντας να κατανοήσουμε τί κρύβεται πίσω από τις λέξεις «Παράδεισος», «Χρυσά Φτερά», «Φωλιά», «Σμήνος», «Δέντρο – Σύμπαν». Μιλήσαμε αρκετά, αλλά η συζήτηση δεν έμεινε μόνο στο μάθημα. Γκρεμίσαμε τα τείχη της τάξης και την Τετάρτη 21/2/2024 πετάξαμε ως τη φωλιά της γνώσης, τον χώρο πολιτισμού, τη Δημόσια Βιβλιοθήκη της πόλης μας μαζί με τον κ. Γιώργο Αγγελόπουλο. Η παρέα μας μεγάλωσε και η κυρία Γεωργούλια μαζί με τον κύριο Νίκο Τουμαζάτο, που είχε επιμεληθεί την εικονογράφηση του βιβλίου, μας περίμεναν στον φιλόξενο χώρο της βιβλιοθήκης. Στην παρέα μας προστέθηκαν ο κ. Γιώργος Τσουκαλάς και η κ. Φιορέλα Χρυσαυγή Ασλάνη. Μέσα από μια αληθινή, αμφίδρομη επικοινωνία μοιραστήκαμε συναισθήματα και εκφράσαμε προβληματισμούς. Μας γοήτευσε ο λόγος της συγγραφέα και μας μάγεψε ο τρόπος σκέψης που αποτυπώθηκε με λόγια και εικόνες. Με απλό τρόπο φάνηκε στην πράξη η δύναμη και η μαγεία του βιβλίου, αλλά κυρίως μας δόθηκε η ευκαιρία ξεφεύγοντας για λίγο από τις οθόνες να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε ως συνειδητοποιημένοι αναγνώστες.
Και αν μας ρωτάτε τί τελικά κρατήσαμε από όλη αυτή την εμπειρία, αυτό που σίγουρα βρήκαμε πίσω και πέρα από όλη τη δράση είναι τον ίδιο μας τον εαυτό… εμάς… τα «πουλιά αστέρια» που ετοιμαζόμαστε σε λίγο να ανοίξουμε τα φτερά μας, να αφήσουμε την ασφάλεια της «φωλιάς» μας… του Γυμνασίου και να πετάξουμε για άλλες «φωλιές», αυτές που θα χτίσουμε με εφόδια τις γνώσεις, την αγάπη και τη φροντίδα που πήραμε τα τρία αυτά χρόνια.
Η έμπνευση δόθηκε… το δέντρο σύμπαν δεν έχει τέλος… το ταξίδι ξεκίνησε και εμείς σας ευχαριστούμε κυρία Γεωργούλια!!!
Μαρία Παπουτσή
φιλόλογος
