Κάντε κλικ σε κάθε εικόνα για να δείτε λεπτομέρειες του βιβλίου.
Μάθε να αντιμετωπίζεις το ρατσισμό (Emmanuel Vaillant)
Τι είναι ακριβώς ο ρατσισμός; Από πού προέρχεται; Υπήρξε πάντα; Γιατί, δυστυχώς, είναι πάντα στην επικαιρότητα; Πώς μπορούμε να αντισταθούμε σ’ αυτόν; Ενάντια στις στερεότυπες αντιλήψεις, ενάντια στην άγνοια και το φόβο, που ενισχύουν αυτές τις συμπεριφορές μίσους, αυτό το βιβλίο της σειράς «Μικρή Βιβλιοθήκη» σού προτείνει επιχειρήματα σαφή και ακριβή, για να μη μένεις άπραγος απέναντι στο ρατσισμό. Γιατί «υπερασπίζομαι τα θύματα του ρατσισμού» σημαίνει «υπερασπίζομαι τα ανθρώπινα δικαιώματα».
Μια συνοπτική και εύκολη στο διάβασμα και στη χρήση εγκυκλοπαίδεια: Για να ανακαλύψετε και να εμβαθύνετε σε ένα θέμα για να προετοιμαστείτε και να πετύχετε σε μια παρουσίαση μέσα στην τάξη για να έχετε την ευχαρίστηση να γνωρίζετε τα πάντα για τα πάντα…
Οδηγός Αντιρατσιστικής Εκπαίδευσης (Γιώργος Τσιάκαλος)
Ο Οδηγός Αντιρατσιστικής Εκπαίδευσης, αν και αναφέρεται σε τραγικές καταστάσεις και απάνθρωπα φαινόμενα, είναι ένα βιβλίο που φέρνει αισιοδοξία στην εκπαίδευση και, συνεπώς, φέρνει αισιοδοξία σε ολόκληρη την κοινωνία. Δείχνει ότι η αντιρατσιστική εκπαίδευση:
-Είναι δυνατή σε όλα τα γνωστικά αντικείμενα στο πλαίσιο του ισχύοντος αναλυτικού προγράμματος
-Εφαρμόζεται με οποιοδήποτε μοντέλο διδασκαλίας
-Δεν προϋποθέτει την ύπαρξη προκατασκευασμένου διδακτικού υλικού
Είναι ένα βιβλίο για όλους τους ανθρώπους που ενδιαφέρονται να κατανοήσουν το φαινόμενο του ρατσισμού και να το αντιμετωπίσουν με επιτυχία.
Γεννηθήκαμε ρατσιστές; (Ντένους Πρας)
Ο ρατσισμός σέρνει πίσω του εκατομμύρια νεκρούς. Παρ’ όλα αυτά, το φαινόμενο βρίσκεται και πάλι σε έξαρση. Ο γάλλος κοινωνιολόγος Ντένους Πρας ισχυρίζεται ότι «ο αγώνας ενάντια σε κάθε μορφή διάκρισης και αδιαλλαξίας πρέπει να αρχίσει από νωρίς και να καταπολεμηθεί μέσα μας, μια και όλοι τελικά γεννηθήκαμε ρατσιστές». Ενα βιβλίο σύγχρονου προβληματισμού που προσφέρει κίνητρα για ενδιαφέρουσες συζητήσεις.
Πες μου γιατί… δεν έχουμε όλοι το ίδιο χρώμα; (Sara Agostini)
“ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΑΥΤΟ; ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΚΕΙΝΟ;”
Η πιο αγαπημένη φράση των παιδιών είναι η φράση που ξεκινάει με ένα “γιατί”. Το “γιατί” είναι η λεξούλα που -περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη- εκφράζει τις αμφιβολίες, την περιέργεια και τα παράπονα των παιδιών. Εκτός από μία πρωτότυπη ιστορία με όμορφη εικονογράφηση, το βιβλίο αυτό σας προτείνει έναν διασκεδαστικό τρόπο να βρίσκετε απαντήσεις στις ερωτήσεις τους.
Το παιχνίδι που ενώνει (Μιχάλης Κουντούρης)
Στην άκρη του ουρανού, σε μια γωνιά στο απέραντο σύμπαν, ταξιδεύει ο παράξενος πλανήτης με τις άσπρες και τις μαύρες γειτονιές. Κανείς δεν ξέρει το γιατί, αλλά οι άνθρωποι του παράξενου πλανήτη ποτέ δεν είχαν φίλους από άλλες γειτονιές πέρα από τη δική τους. Όμως τα παιδιά βαρέθηκαν τα σύνορα και τις απαγορεύσεις. Τα παιδιά θα βρουν τον τρόπο να αλλάξουν τις παλιές συνήθειες και να ζήσουν σε μια νέα εποχή όπου τίποτα δε θα τα χωρίζει. Μπες κι εσύ μαζί τους στο «Παιχνίδι που ενώνει» και βρες το χρώμα της ελπίδας, της χαράς, της συμφιλίωσης!
Το σχολείο του κόσμου (Λεία Χατζοπούλου – Καραβία)
Κάθε λαός προσπαθεί να δώσει στους νέους ανθρώπους τη γνώση της ιστορικής και πολιτιστικής ταυτότητάς τους. Για να το πετύχει, τονίζει τη διαφορά της ομάδας (φυλή, γένος, χώρα, πίστη) από τις άλλες. Σε δύσκολες συνθήκες, η διαφορά υπερτονίζεται. Τα παιδιά μαθαίνουν ότι οι «άλλοι» είναι περιφρονητέοι ή εχθροί. Μεγαλώνοντας παίρνουν τη σκυτάλη της διοίκησης και συνεχίζουν πολιτικές εχθρότητας προς τους γειτονικούς λαούς και όχι μόνο. Όμως, ζούμε όλοι πάνω στον ίδιο πλανήτη και κάθε ξεχωριστό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε ή δημιουργούμε έχει επίπτωση στη Γη, από άκρη σε άκρη. Αν δεν παραμερίσουμε, ό,τι μας χωρίζει και δε βρούμε ό,τι μας ενώνει, ο άνθρωπος και ο πλανήτης που τον φιλοξενεί δεν θα επιζήσουν. Προς την κατεύθυνση αυτή κινείται η σειρά τα «Παιδιά του κόσμου» την οποία έγραψε η Λεία Χατζοπούλου – Καραβία από την Ελλάδα, συγγραφέας περισσότερων από 40 βιβλίων (ποίηση, πεζογραφία, θέατρο) και την εικονογράφησε η Σερπίλ Ουράλ από την Τουρκία, που έχει γράψει και εικονογραφήσει 40 παιδικά βιβλία.
Το Κάτι Άλλο (Κάθριν Κέιβ)
“Δεν ανήκεις εδώ. Δεν είσαι σαν κι εμάς. Είσαι κάτι άλλο”.
Το Κάτι Άλλο προσπαθεί με κάθε τρόπο να μοιάσει με τους άλλους. Αλλά, ό,τι κι αν κάνει, το μόνο που καταφέρνει είναι να δείξει πόσο διαφέρει από αυτούς. Τότε εμφανίζεται το Κατιτί και του ζητάει να γίνουν φίλοι. Αλλά το Κάτι Άλλο δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι το Κατιτί του μοιάζει σε κάτι.
Η ιστορία της Κάθριν Κέιβ, καυστικά απλή, αλλά τόσο αληθινή, ζωντανεύει με υπέροχο τρόπο μέσα από τα σκίτσα του Κρις Ρίντελ.
Η καλύβα του μπάρμπα-Θωμά (Harriet Beecher Stowe)
Όταν πρωτοδημοσιεύθηκε, τον περασμένο αιώνα στην Αμερική “Η Καλύβα του Μπαρμπα-Θωμά” συγκλόνισε τον κόσμο κι έδωσε σ’ όλους να καταλάβουν πως δεν μπορούσαν να ισχυρίζονται ότι ζουν σε χώρα δημοκρατική και χριστιανική, όταν εκατομμύρια άνθρωποι ζούνε σκλάβοι επειδή είναι μαύροι κι όχι λευκοί. Η καλύβα του Μπαρμπα-Θωμά είναι ακριβώς η ιστορία ενός σκλάβου, που ζει σ’ ένα μεγάλο αγρόκτημα, ευτυχισμένος με την οικογένειά του. Ο κύριός του όμως, αναγκάζεται να τον πουλήσει κι ο Μπαρμπα-Θωμάς πέφτει στα χέρια ενός σκληρού αφέντη, όπου και πεθαίνει καρτερικά. Όταν κυκλοφόρησε για πρώτη φορά η καλύβα του Μπαρμπα-Θωμά, έκανε τέτοια εντύπωση, ώστε θεωρείται ότι ήταν η σπίθα που έβαλε τη φωτιά του περίφημου εμφυλίου πολέμου. Του πολέμου, των Βορείων εναντίων των Νοτίων Πολιτειών, ενός πολέμου που το τέλος του εσήμανε την κατάργηση της δουλείας στην Αμερική και την απελευθέρωση εκατομμυρίων ανθρώπων από έναν απάνθρωπο ζυγό.
Η εξέλιξη του ρατσισμού (Πατ Σίπμαν)
Από τον καιρό που ο Κάρολος Δαρβίνος πρωτοέγραψε για την “προέλευση του ανθρώπου”, οι διαφορές ανάμεσα στις ανθρώπινες φυλές υπήρξαν το αντικείμενο της πιο επίμονης διαμάχης σχετικά με την “καταγωγή του είδους”. Η εξελικτική θεωρία χρησιμοποιήθηκε και διαστρεβλώθηκε, τόσο από τους ρατσιστές, όσο και από τους αντιρατσιστές, ως επιστημονική δικαιολογία ή πνευματικό όπλο. Γύρω απ’ αυτό που ο Δαρβίνος ονόμαζε “αξία των διαφορών” μεταξύ των ανθρώπων οικοδομήθηκαν ή κατέρρευσαν σταδιοδρομίες, κηρύχθηκαν πόλεμοι, αφιερώθηκαν ή θυσιάστηκαν ζωές.
Η Εξέλιξη του Ρατσισμού είναι η ιστορία τόσο της εξελικτικής θεωρίας, όσο και των ιδεών σχετικά με τη φυλή και το ρατσισμό. Σε ένα πνευματικά γοητευτικό αφήγημα, που συνδυάζει την επιστήμη με την ιστορία, τις θεωρίες με τις προσωπικότητες, η Πατ Σίπμαν εξηγεί την αρχική διαμάχη για την εξέλιξη την εποχή του Δαρβίνου, τη διαφθορά της εξελικτικής θεωρίας όταν στράφηκε στην ευγονική, τη σύγκρουση ανάμεσα στην εργαστηριακή έρευνα πάνω στη γενετική και στην εργασία σε πραγματικές συνθήκες της φυσικής ανθρωπολογίας και της βιολογίας -η οποία προκάλεσε τη “νέα σύνθεση” της σύγχρονης εξελικτικής βιολογίας, που με τη σειρά της έριξε νέο φως στην παλαιότατη συζήτηση για την επίδραση της φύσης και της ανατροφής- και τις συνεχιζόμενες διαμάχες για την κληρονομικότητα της ευφυΐας, της εγκληματικής συμπεριφοράς και άλλων χαρακτηριστικών.
Η Εξέλιξη του Ρατσισμού είναι μια προσγειωμένη και προσεκτική επιστημονική εργασία που εξετάζει τα πιο δύσκολα ερωτήματα για τις ανθρώπινες διαφορές.
Ρατσισμός (Άλεξ Καλλίνικος)
Χιλιάδες μετανάστες πέφτουν καθημερινά θύματα ρατσιστικών διακρίσεων. Από τις απελάσεις και τις “επιχειρήσεις-σκούπα” της αστυνομίας μέχρι τις δολοφονίες από τους φασίστες και τα ναρκοπέδια των συνόρων. Εκατοντάδες χιλιάδες καταδικάζονται στην παρανομία και στη στυγνή εκμετάλλευση.
Με ποιες ιδέες και με ποια δράση μπορούμε να δώσουμε τη μάχη ενάντια στο ρατσισμό;
Το βιβλίο αυτό είναι μια μαρξιστική ανάλυση που ερμηνεύει τη γέννηση και την ανάπτυξη του ρατσισμού με βάση τα συμφέροντα και τις ανάγκες του καπιταλισμού. Υποστηρίζει ότι ο ρατσισμός δεν είναι “έμφυτος” στον κόσμο, αλλά καλλιεργείται συνειδητά από τις άρχουσες τάξεις. Ξεσκεπάζει τα ιδεολογήματα που καλύπτουν τη ρατσιστική προπαγάνδα. Και αναζητά τις απαντήσεις μέσα στον κοινό αγώνα όλων των εργατών -ανεξάρτητα από “φυλή” ή εθνότητα- για την ανατροπή αυτού του συστήματος και για το σοσιαλισμό.
Η κρυφή ζωή των μελισσών (Σου Μανκ Κιντ)
Η Λίλι Όουενς, κόρη ενός καλλιεργητή ροδακινιών, ζει κυνηγημένη από μια θολή ανάμνηση: του απογεύματος που πέθανε η μητέρα της, όταν εκείνη ήταν μόλις τεσσάρων χρόνων. Είναι η εποχή των φυλετικών αναταραχών στις νότιες πολιτείες της Αμερικής και όταν η Ροζαλίν, η μαύρη που τη μεγαλώνει, φυλακίζεται για «ανάρμοστη συμπεριφορά» απέναντι σε λευκό, η Λίλι κατορθώνει να τη φυγαδεύσει και μαζί ζητούν καταφύγιο στο σπίτι τριών γυναικών που ασχολούνται με τη μελισσοκομία. Εκεί η Λίλι θα γνωρίσει τη στοργή και την αγάπη που τόσο της είχαν λείψει, θα ωριμάσει και θα μάθει πώς και γιατί σκοτώθηκε η μητέρα της. Βιβλίο γεμάτο τρυφερότητα και σοφία, Η κρυφή ζωή των μελισσών, αναφέρεται στους άρρηκτους δεσμούς μητέρας και παιδιού, στο ψυχικό σθένος και την αλληλεγγύη των γυναικών, στις δραματικές διαστάσεις του ρατσισμού και στη δύναμη της αγάπης. Η ενοχή και η συγχώρεση, η απώλεια και η προδοσία, ο λυτρωτικός ρόλος της αληθινής, ανιδιοτελούς αγάπης συνθέτουν μια ιστορία που θα μείνει χαραγμένη στην καρδιά του κάθε αναγνώστη και θα του δώσει νέα ελπίδα και αισιοδοξία για τη ζωή.
Εθνικισμός, Ρατσισμός, Κοινωνικό φύλο (Συλλογικό έργο)
Τα κείμενα που ακολουθούν αποτελούν τα πρακτικά της συνάντησης με θέμα “Εθνικισμός, Ρατσισμός, Κοινωνικό φύλο” που οργάνωσε το ελληνικό τμήμα του Ευρωπαϊκού Φόρουμ Αριστερών Φεμινιστριών στις 11 και 12 Νοεμβρίου 1994.
Με αυτό το θέμα ασχολήθηκε και το ετήσιο πανευρωπαϊκό συνέδριο του Φόρουμ, που είχε γίνει στο Άμστερνταμ την προηγουμένη χρονιά.
Η ελληνική συνάντηση, με τη συμμετοχή και ξένων γυναικών, προχώρησε και εξειδίκευσε τον προβληματισμό της ευρωπαϊκής. Οι εισηγήσεις έγιναν από γυναίκες διαφορετικής προέλευσης ως προς την ηλικία, το μορφωτικό επίπεδο, την εθνικότητα και την ιδεολογικοπολιτική οριοθέτηση με αποτέλεσμα το θέμα να εξεταστεί από πολλές πλευρές και με διάσταση τόσο θεωρητική όσο και εμπειρική με την κατάθεση προσωπικών μαρτυριών.
Τα πλαίσια στα οποία εντάσσεται κάθε ένα από αυτά τα κείμενα, αναφέρονται στην Εισαγωγή που αποτελεί και τη συλλογική μας εισήγηση. Επίσης περιέχονται και οι παρεμβάσεις που έγιναν κατά τη διάρκεια της συζήτησης (ορισμένες συντομεύθηκαν με δική μας ευθύνη, λόγω μεγέθους).
Από τα πρακτικά της συνάντησης “Εθνικισμός, Ρατσισμός, Κοινωνικό φύλο” αναδεικνύονται οι πολλές διαστάσεις του θέματος. Αναδεικνύονται όμως και προβλήματα που χρειάζονται μεγαλύτερη θεωρητική εμβάθυνση και κυρίως δράση σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.
Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια (Harper Lee)
“Σκοτώστε όσες κίσες θέλετε, αν μπορείτε να τις πετύχετε, αλλά να θυμάστε ότι είναι αμαρτία να σκοτώσεις τα κοτσύφια”. Αυτή είναι η συμβουλή του δικηγόρου Άτικους Φιντς στα παιδιά του, καθώς ο ίδιος αποφασίζει να υπερασπιστεί στο δικαστήριο το πραγματικό “κοτσύφι” αυτής της υπέροχης ιστορίας, έναν νεαρό μαύρο. […]
Το φαινομενικά γαλήνιο και ειρηνικό Μέικομπ της Αλαμπάμα είναι στην πραγματικότητα βουτηγμένο στην προκατάληψη, τη βία και την υποκρισία. Αλλά τη ναρκωμένη συνείδηση της πόλης θα συνταράξει το σθένος ενός ανθρώπου που αγωνίζεται για δικαιοσύνη… Ένα από τα πιο αγαπημένα μυθιστορήματα που γράφτηκαν ποτέ, το “Όταν Σκοτώνουν τα Κοτσύφια” συγκαταλέγεται ανάμεσα στα αξιολογότερα κλασικά έργα της σύγχρονης λογοτεχνίας.
Ορθοδοξία, σκοταδισμός και ρατσισμός (Ι. Μ. Χατζηφώτης)
Μαύρο κορίτσι, λευκό κορίτσι (Τζόις Κάρολ Όουτς)
Δεκαπέντε χρόνια μετά το θάνατο της συγκατοίκου και συμφοιτήτριάς της, της νέγρας Μινέτ Σουίφτ, η Τζένα Μιντ – γόνος ιστορικής οικογένειας της ανατολικής ακτής των Η.Π.Α. διάσημων ευεργετών του αγώνα για την απελευθέρωση των σκλάβων – αποφασίζει να καταγράψει, ως μαρτυρία, ως προσωπικό χρονικό και, κυρίως από ηθική υποχρέωση, την ιστορία που οδήγησε στο θάνατο της δεκαεννιάχρονης τότε φίλης της. Έγκλημα φυλετικού μίσους ή φρικιαστικό ατύχημα; Σε ποιο σημείο η υπαρκτή απειλή του ρατσισμού μπορεί να γίνει όπλο, σύμφυτο με μια παράλογη μανία καταδίωξης, στα χέρια ενός «αθώου», που ωστόσο είναι ένοχος για το επίπλαστο κυνήγι που διακηρύσσει ότι εξαπολύει εναντίον του; Καθώς το θαμμένο για χρόνια μυστήριο έρχεται λίγο λίγο στο φως, η πάντοτε αφοπλιστική και προκλητική γραφίδα της Κάρολ Όουτς αγγίζει ένα απέραντα ευαίσθητο θέμα με τρόπο που πονάει. Γιατί, πολλές φορές, η μισαλλοδοξία δεν είναι παρά η μορφή που δίνουμε στο μίσος που νιώθουμε για τον εαυτό μας.
